Who’s Afraid Of Orfeo?
Macht en controle zijn misschien onmisbaar om een samenleving draaiende te houden, zeker wanneer er sprake is van terreurdreiging, maar tot hoe ver kan vrijheid ingeperkt worden voordat een bevolking in opstand komt? Overal worden we in de gaten gehouden, maar wie controleert onze overheden? Julian Assange en Edward Snowden hebben laten zien dat er van alles gaande is waarop democratische structuren geen greep meer lijken te hebben. Maar is absolute transparantie wel een goed idee?
In Who’s Afraid Of Orfeo? laten componist Chiel Meijering en dichter Piet Gerbrandy op dramatische wijze zien dat bovenstaande dilemma’s onoplosbaar zijn. Deze opera voor zes stemmen en orkest is opgezet als een klassieke tragedie, zoals Claudio Monteverdi in de zeventiende eeuw het nieuwe genre had bedoeld. Orpheus, de dichter, dromer en minnaar, wil aan het licht brengen met welke dubieuze middelen dictator Dis (Hades) zijn macht uitoefent. Proserpina, loyaal aan het Instituut van Dis, probeert haar geliefde Orpheus van zijn acties te weerhouden. Intussen neemt Dis zijn maatregelen. De verwikkelingen leiden tot een gruwelijke ontknoping. Tussen de bedrijven becommentariëren poëtische koorzangen de handeling. Zij suggereren dat we sinds de dagen van Aeschylus en Euripides niet veel wijzer zijn geworden.
Wereldpremière: 9 juni 2016, Schouwburg Arnhem
Libretto | Piet Gerbrandy |
Compositie* | Chiel Meijering |
Regie | Xander Straat |
Muzikale leiding | Wim Boerman |
Georgi Sztojanov (tenor) | As (Orpheus, activist) |
Wendeline van Houten (sopraan) | Pro (As’ geliefde) |
Merlijn Runia (mezzo) | Bac (organisator van events) |
Berend Eijkhout (bariton) | Jup (vader van Pro) |
Christina Plein (alt) | Met (moeder van Pro) |
Boudewijn Ruigrok (tenor) | Dis (president van het Instituut) |
Orkest de Ereprijs | o.l.v. Wim Boerman |
Lichtontwerp | Isabel Nielen |
Kostuumontwerp | Ilse Vermeulen |
Geluidsontwerp | Bert van Dijk |
*= opdracht van Orkest de Ereprijs, mogelijk gemaakt door het Fonds Podiumkunsten